Leven tussen de rotsen

Tijdens het spelen tussen de rotsen bij laagtij ontdekken we allerlei leven. De blob zeewier blijkt een zeeslak te zijn, die zeer sierlijk beweegt en schattig zeewier graast. Foto's nemen is moeilijk, het zijn kleine dingen en ze zitten onder water.

Een zee anemoon, de tentakeltjes plakken als je eraan komt, zoals van die rubberen speelgoedbeestjes die je tegen een raam moet gooien. Ik denk dat we beter overal afblijven, maar ik ben zo nieuwgierig... Ik probeer altijd eerst eens zelf, en weet wel dat vissen die lijken op een steen, kwallen en grote kegelvormige schelpen niet aangeraakt mogen worden. Maar de zeeslak bijvoorbeeld bleek heel aaibaar, zacht als een poes zeiden de kinderen. En warm ook, opgewarmd in de zon.

Deze slakjes sluiten hun huisje als je ze oppakt, en nestelen zich al draaiend terug in het zand als je ze neerzet.

Kijk hoe het klepje dichtgaat.

Deze schelpen vinden we vaak, hier zit het dier er nog in.

Delfts blauwe zeeslakjes.
We zien ook mooie zeevogels en supersnelle loopvliegjes op het zeewier, en een man die zeewier komt plukken om mee te gaan vissen. Op blackfish, natuurlijk ken ik dat niet... Ik heb de slakken (elysia) en anemonen opgezocht, de blackfish kan wachten, of misschien komen we hem eens tegen op een menukaart:-)