7 in Katherine

Gisteren 690 km gereden, het was ver!!! Maar in de warmwaterbronnen van Mataranka leefden we weer op. Het water was zelfs wat te warm. Ik heb geen foto's omdat ik geen waardevolle spullen wou meenemen, mijn heuptasje achterliet en dus ook mijn camera. We wandelden eerst wat door de jungle, palmbomen overal, en kwamen dan bij een poel water, blauw alsof er lichtblauw kleurkrijt in opgelost was. In het water kindjes en ouders, oude dametjes met zonnebril en lippenstift, deftige heertjes keuvelend aan de kant. Boven ons hoge palmbomen, naast ons de jungle. En wij maar zwemmen en spelen, het was een bijzondere belevenis. Daarna goed en wel in Katherine geraakt, waar het heet is, nu is het 10 uur en al 30 graden. Om 7 uur stonden de meisjes en ik al te spelen op het tennisplein, toen was het ook al warm.

Afgebrand stuk.

We zijn aan het Nitmiluk National Park.

We zwommen in de rivier: elke dag controleren ze of er geen krokodillen zijn, en er staan ook vallen. Men verzekert ons dat het veilig is, maar toch ben ik een tikje ongerust. Maar na de grote klim om het uitzicht te zien, was de afkoeling wonderbaarlijk welkom. Dappere Lena zwom ook, en Marie foeterde omdat ze nog niet kan zwemmen. Ze is wel aan het leren.

De krokodillenval aan de overkant.