Let's plan!

Terug thuis, terug plannen. Op reis hebben we nog maar eens gemerkt dat we veel leukere dagen hebben als alles goed gepland is. Dat betekent niet dat we met de stopwatch in de ene en de zweep in de andere op een drafje schnell schnell alles moeten afhaspelen (dit is mijn angst ivm plannen), maar dat we op voorhand bespreken wat we willen gedaan hebben, en dat we kijken wanneer (of) er tijd is. Dit lijkt evident, maar mijn planning is meestal gebaseerd op de Anabeldag die zo'n 26 wakkere uren heeft. Ik ben dan wel zo flexibel om in de loop van de dag één en ander te vergeten, maar voor Tom en Lena, die eerder van het "een plan is een belofte" type zijn, is dat de hel. Voor mezelf is het ook niet leuk om altijd het idee te hebben dat ik nog vanalles moet doen, dus: let's plan and be free.

Zondag aan het koffiehuisje komt de bus 316 om 9:11, 9:37, 10:38, 11:38, 12:38, 1:38, 2:38, 3:38, 4:38 en de laatste om 5:38. Hij doet er 15 min. over, en om terug te keren is er een bus om 10 na het uur tot 18:10. De zaterdag om 10 voor en om 20 na het uur, tot 17.20 en nog een om 19:05

Het was hartverwarmend hoe blij Lena en Marie waren om weer hier te zijn. In het vliegtuig riepen ze kijk kijk de Harbour Bridge, en ze huppelden over de tarmac naar de luchthaven.

Yay! Shop! We hadden zodanig veel dat we zeer blij waren onze bovenbuurman Gregg te zien, die Tom en boodschappen thuis bracht.